افزایش فقر و فساد در اسرائیل

در زمانی که مردم ایران با مشکلات اقتصادی فراوانی رو به رو هستند گزارش های اقتصادی نشان می دهد اسرائیل هم با مشکلات اقتصادی فراوانی رو به رو شده است اما اکثر مشکلات ایران نتیجه ی تحریم ها و بحران سازی های مصنوعی است. اسرائیل بدون اینکه تحریم باشد دارای فقر، فساد، فحشای زیادی است که تصاویری از آن را مشاهده می کنیم

جنگ هایی که میان فلسطین و صهیونیست در گرفته است صنعت گردشگری فلسطین اشغالی كه فقط در سال ۲۰۰۸، حدود ۳ میلیون گردشگر را جذب کرده بود، با چالش جدی روبه رو ساخته است به گونه ای که هم اکنون و پس از جنگ غزه با توجه به تصویر نامطلوبی که از کشتار زنان و کودکان مظلوم و بی دفاع فلسطینی در جهان مخابره شد کمتر گردشگری تمایل سفر به سرزمین های اشغالی را دارد.

این کشتارها و نا امنی ها باعث شده است بسیاری از گردشگران و جهانگردان اسرائیل را تحریم کنند و از سفر به این منطقه خودداری کنند.

اقتصاد اسرائیل، در ابتدای تشکیل آن، به واسطه پشتیبانی انگلیس (قیم فلسطین) و سرازیر شدن سرمایه های یهودیان ثروتمند،به اسرائیل، استفاده از آن در بخش تولید، از رشد قابل ملاحظه ای برخوردار بود،به شکلی که تولید ناخالص ملی، آن هر پنج سال دو برابر شد،در حالی که تعداد جمعیّت یهود،نیز هر هشت سال به دو برابر افزایش می یافت. این تحول به معنای رشد چشم گیر اقتصادی آنان بوده، که به تدریج به برتری اقتصادی یهودیان بر اعراب فلسطینی انجامید. این رشد اقتصادی،رژیم صهیونیستی را بر آن داشت، تا به تأسیس ارتشی مجهز و آماده به جذب مهاجران و تأسیس سازمان های جدید حکومتی، از جمله: مراکز درمانی، بانک مرکزی، بیمه، رادیو و... دست بزند.

در سال های بین 1973/1352،تا 1985/1364، اقتصاد رژیم صهیونیستی به دلایل مختلفی چون: متحمل شدن هزینه های زیاد در جنگ 1973/1352، افزایش قیمت نفت،هم چنین،کاهش سرمایه گذاری های خارجی،و فقدان بازار فروش و صادرات کالاهای تولیدی و...، دچار رکود شدیدی شد. در این دوره،دولت اسرائیل، با کنترل میزان رشد تورم،کاهش هزینه های دولتی،بهره گیری از کمک های ویژه آمریکا،و اجرای سیاست های اصلاح اقتصادی،بحران را مهار، و روند رشد اقتصادی رو به افزایش نهاد. در این دوران،به بخش صنعت و دو بخش مرتبط با آن، یعنی ساختمان و خدمات، بیشتر از بخش کشاورزی توجّه شد. در بخش صنعت، صنایع نظامی، گسترش زیادی پیدا کرد، به طوری که این رژیم، از سازندگان و صادرکنندگان مهّم هواپیماهای جنگی، موشک ها، مهمات و سلاح های شیمیایی و...،شمرده می شود.

در خصوص وضعیت کشاورزی نیز، علاوه بر این که توجّه کمتری به آن شد،با این حال،اسرائیل همه نیازهای غذایی خود را در داخل تأمین می کند.از عوامل رشد اقتصادی اسرائیل، دریافت مساعدت های خارجی، چه به شکل وام، و چه به صورت کمک های بلاعوض یا تسهیلات تجاری است.دریافت غرامت یهودآزاری از دولت آلمان هم،در رشد اقتصادی کمک مؤثری بود.به بیان دیگر،اسرائیل به محض این که به عنوان یک دولت،تشکل پیدا کرد، خود را نماینده همه یهودیان جهان اعلام نمود، و با این ادعا توانست قراردادهای متعددی با دولت آلمان منعقد کند، که بر اساس آن، این کشور می بایست مبالغی را به عنوان غرامت به زیان دیدگان یهودی از حکومت نازی به اسرائیل بپردازد.از جمله این قراردادها، پرداخت 882 میلیون دلار،به صورت رایگان به اسرائیل است که می بایست این مبلغ به مصرف خرید کالا و خدمات از آلمان برسد.

رژیم صهیونیستی در راستای قراردادهای منعقده، با آلمان مدعی شد، که تمام سپرده های بانکی یهودیان در بانک های اروپایی و به ویژه بانک های سوئیسی، که صاحبان آن ها فوت کرده اند،بدون مطالبه باقی مانده،و لذا، باید به آن دولت برگردانده شود،که از این طریق نیز،900 میلیون دلار دریافت کرد، علاوه بر آن ها،دولت آلمانی می بایست غرامت شخصی به قربانیان حکومت نازی پرداخت کند، که این پرداخت همچنان ادامه دارد،و مبلغ آن،تنها در سال های 1975/1354 تا 1981/1360، به 8/2 میلیارد دلار رسیده ، در مجموع، کلاوس کینکل، وزیر خارجه آلمان در می1996/ اردیبهشت 1375، اعلام نمود. کلّ کمک های آلمان به اسرائیل تا سال مذکور،بالغ بر 60 میلیارد دلار است.

از دیگر منابع کمک های خارجی به اسرائیل، کمک های دولت آمریکا و یهودیان آمریکا می باشد، که به صورت های مختلف، صورت می گیرد. حجم کمک های اقتصادی آمریکا به رژیم اسرائیل از سال 1948/1327 تا 1996/1375، به رقم 6/27 میلیارد دلار بالغ می گردد، که این مبلغ در آغاز هر سال مالی، به صورت رایگان از طرف خزانه داری آمریکا نقداً در اختیار اسرائیل قرار می گیرد.⁽⁵⁾ از سوی دیگر،بررسی های به عمل آمده نشان می دهد، که حجم کمک های اعلان نشده آمریکا به رژیم صهیونیستی چند برابر ارقام اعلام شده،است.

شاخص جینی یا ضریب جینی شاخصی اقتصادی برای محاسبهٔ توزیع ثروت در میان مردم است. بالا بودن این ضریب در یک کشور معمولاً به عنوان شاخصی از بالا بودن اختلاف طبقاتی و نابرابری درآمدی در این کشور در نظر گرفته می‌شود.

مشكلات ناشي از فقر و بيكاري و افزايش فاصله طبقاتي نيز مزيد بر علت شده است و نابرابري اقتصادي روز به روز در حال گسترش است. طبق گزارش ماهنامه اقتصادي challenge، شاخص ضريب جيني اين رژيم همواره در حال بزرگ شدن است به طوري كه از ۰.۲۲۲ در سال ۱۹۸۲ به ۰.۳۹۲ در سال ۲۰۰۵ رسیده و پس از شکست رژیم صهیونیستی در مقابل مقاومت اسلامی لبنان در سال ۲۰۰۶ و شکست در جنگ ۲۲ روزه در سال جاری، نابرابري هاي اجتماعي در بدنه اقتصادي اين رژيم به شدت تشدید شده است.